Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Hereafter: Η ζωή μετά

Μετά από αρκετό καιρό αποφάσισα να ξαναπάω κινηματογράφο. Βλέπετε, η πληθώρα χαμηλής ποιότητας νέων ταινιών σε συνδυασμό με το ακριβό εισιτήριο (7,5€ με κάρτα μέλους), μας έχει απομακρύνει από τις σκοτεινές αίθουσες.

Η ταινία που μου κέντρισε το ενδιαφέρον, ήταν η νέα πολυδιαφημισμένη δημιουργία του Clint Eastwood, "Η ζωή μετά" (Hereafter) στην οποία πρωταγωνιστεί ο Matt Damon.
Το θέμα της ταινίας, όπως εύκολα διακρίνει κανείς από τον τίτλο, είναι ο θάνατος και τι υπάρχει μετά το θάνατο. Όλη η πλοκή εξελίσσεται με βάση 3 παράλληλες ιστορίες που στο τέλος συνδέονται: 1) μια Γαλλίδα δημοσιογράφος που έχει μια επιθανάτια εμπειρία, 2) ένας Αμερικάνος που έχει το χάρισμα (ή κατάρα) να επικοινωνεί με την "άλλη όχθη" και 3) ένα παιδάκι που χάνει το δίδυμο αδελφό του.

Προσπαθεί, λοιπόν, ο Eastwood με αυτήν την ταινία να καταπιαστεί με ένα θέμα ταμπού, όπως είναι ο θάνατος και η μεταθανάτια ύπαρξη, με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφύγει μεταφυσικές υπερβολές αφενός και αφετέρου, να πείσει το θεατή να εξοικειωθεί με την ιδέα αυτή και προσεγγίσει το θέμα με ψυχραιμία και ορθολογισμό. Κατά τη γνώμη μου, το πρώτο σκέλος το πετυχαίνει, όμως στο δεύτερο χολαίνει, αφού παραμένει στην απλή παράθεση των ιστοριών.
Ενώ πιάνει το θέμα του θανάτου αρκετά πολύπλευρα, χωρίς να διστάζει να ρίχνει τις μπηχτές της, τόσο σε όσους αρνούνται να εξοικειωθούν με την ιδέα της μεταθανάτιας ύπαρξης, όσο σε εκείνους που καπληεύονται την ανθρώπινη αγωνία (μέντιουμ και θρησκευτικούς καθοδηγητές) η ταινία χάνει αρκετά λόγω της έλλειψης συναισθηματικής έντασης και πάθους. Δε γίνεται ο θάνατος να αντιμετωπίζεται τόσο γλυκανάλατα, χρειάζεται ένταση, συναίσθημα, πάθος.
Και κάτι τελευταίο: κύριε Eastwood, εσάς ποιά είναι η άποψη για τη μεταθανάτια ύπαρξη; Βλέπετε, η σφραγίδα του σκηνοθέτη, η γνώμη του, η προσωπική διατύπωση απουσιάζει από την ταινία ή τουλάχιστον δε γίνεται ευδιάκριτη.

Συμπερασματικά θα μπορούσα να πω ότι είναι μια καλή ταινία, όχι αντάξια της προβολής της και ότι ο Eastwood θα μπορούσε και καλύτερα. Πιστεύω ότι αν ηταν σκηνοθέτης ο Aronofski, θα παρακολουθούσαμε όλοι ένα πραγματικό αριστούργημα.
Άρα: να πάτε να τη δείτε, χωρίς όμως να περιμένετε ότι θα δείτε κάτι σαν το "Gran Torino"

2 σχόλια:

  1. Εγώ απ'την πλευρά μου θα ήθελα να σας προτείνω τον "Τουρίστα". Μπορεί να φαίνεται ελαφριά, παρόλα όμως αυτά έχει απίστευτη πλοκή με ανατρεπτικό τέλος που σε αφήνει άναυδο..!! Και πάντα με την εγγύηση της Αγγελικής και του Γιάννη...
    (Angelina Jolie και Johnny Depp)

    (Και αν έχετε βαρεθεί τις πρωτοκλασάτες ταινίες, και θέλετε να συγκινηθείτε μπορείτε να δείτε το "Angel eye" με την Λόπεζ... )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχω ακόμα δύο ταινίες να προτείνω!!!
    1)After Life (Μεταθανάτια ζωή. Όχι hereafter...
    Μια νεαρή γυναίκα παγιδευμένη μεταξύ ζωής και θανάτου ... και ένας ταριχευτής που φαίνεται να διαθέτει το χάρισμα της «μετάβασης» του νεκρού, αλλά μπορεί απλώς να έχει τη πρόθεση να τη θάψει ζωντανή!! Υπάρχει τελικά ζωή μετά τον θάνατο ή όχι ? Πόσο εύκολα μπορούμε να παραδεχθούμε ότι έχουμε ήδη «πεθάνει» ???

    2)The Holiday. Ρομαντικό κομεντί..!! (μετά το βαρύ κλίμα της προηγούμενης ταινίας, ευκαιρία να χαλαρώσουμε λίγο και γιατί όχι να συγκινηθούμε!!)
    Πρόκειται για δύο γυναίκες απογοητευμένες από τους ερωτικούς δεσμούς τους, μια Αμερικανίδα του Λος Άντζελες και μια Αγγλίδα σε λονδρέζικο προάστιο οι οποίες ανταλλάσσουν τα σπίτια τους για τις διακοπές των Χριστουγέννων, για να βρουν σύντομα παρηγοριά σε νέους παρτενέρ... (αχχ, πρωταγωνιστεί και η γοητευτικότατη Κάμερον Ντιάζ….)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες και συ...