"Προς όσους βλέπουμε τουλάχιστον μια κοινή ηλιαχτίδα"

Νιώθω την ανάγκη να παραθέσω αυτούσιο ένα e-mail που μου έστειλε ο καλός μου φίλος Αντώνης Χ.
Είναι υπέροχο όταν αυτό που έχουμε μέσα μας και θέλουμε να το φωνάξουμε, ξεσπά τόσο όμορφα στο γραπτό λόγο.

Fw: ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

Ημερομηνία: Δευτέρα, 21 Μάρτιος 2011, 18:37

Παγκόσμια ημέρα ποίησης σήμερα 21/3. Και πιο επίκαιρο από ποτέ, το ποιήμα του Κ.Καβάφη ξεσκονίζει την διάτρητη επιφάνεια του μυαλού μας και αποκλύπτει τη διαφωτιστική ιδιότητα αυτής της τέχνης, λείτρωση μες στο σκοτάδι που "οι καιροί" θέλουν να βαδίζουμε. Ευθύβολη-Διαπεραστική-Επικίνδυνη και για αυτό την κλείνουν σε μουσεία, εκδηλώσεις γεμάτες χλίδα και υποκρισία και ανιαρά μαθήματα με παραδομένους διδασκάλους. Όποιος λοιπόν το πνεύμα του ποθεί να δυναμώσει, ακολοθούν οδηγίες προς ναυτιλομένους.

ΔΥΝΑΜΩΣΙΣ

Όποιος το πνεύμα του ποθεί να δυναμώσει
να βγει απ' το σέβας κι από την υποταγή.
Από τους νόμους μερικούς θα τους φυλάξει,
αλλά το περισσότερο θα παραβαίνει
και νόμους κι έθιμα κι απ' την παραδεγμένη
και την ανεπαρκούσα ευθύτητα θα βγει.
Από τες ηδονές πολλά θα διδαχθεί.
Την καταστρεπτική δεν θα φοβάται πράξι.
το σπίτι το μισό πρέπει να γκρεμισθεί.
Έτσι θ' αναπτυχθεί ενάρετα στην γνώσι.

Κ.ΚΑΒΑΦΗΣ

Εχει μελωποιηθεί από το Δ.Παπαδημητρίου και το έχει ερμηνεύσει η Φωτεινή Δάρρα.

Και γιατί να δυναμώσει το πνεύμα? Γιατί όσο και να θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι λειτουργούμε για το χρήμα (ώστε να εξασφαλίσουμε τα προς το ζειν), τελικά συνεχώς θα αποδεικνύεται ότι όλα τα κάνουμε για αυτό που λέμε προσωπική ευτυχία, που ουσιαστικά είναι ενα ανώτερο πνευματικά επίπεδο και δεν ορίζεται μόνο από τις προσωπικές μας επιλογές αλλά από τις κοινωνικές συνθήκες και τον Παράγοντα Τύχη-Τυχαίο γεγονός. Αλλιώς οικονομίστικα θα παρατηρούσαμε οτι ουσιαστικά κανουμε συνεχώς λανθασμένες επενδύσεις. Π.χ δουλεύουμε με τις ώρες για 3 και 60 ενώ ο εργοδότης καρπώνεται το 100πλάσιο, πληρώνουμε μεταπτυχιακά για να βρούμε καλύτερη δουλειά, που η αγορά δεν θα μας τα ξεπληρώσει ποτέ,αγοράζουμε προιόντα με τεράστα διαφορά από το κόστος παραγωγής, ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΟΥΜΕ τα όρη αντί να δουλεύουμε οι τεμπέληδες και την Κυριακή, προσπαθούμε να να γοητέυσουμε την δεσποινίδα "απέναντι" και όχι όποια να ναι ,γιατί? Για το ρημάδι το πνεύμα και τη "γαμωικανοποίησή" του. Μονοπάτι δεν υπάρχει και για αυτό μας τρώνε τα πέρα δώθε όπως μια φορά στο Γράμμο που τελικά τη βρίκαμε την κορφή με λίγο κόπο παραπάνω. Και αυτή είναι η γλυκόπικρη γέυση της ζωής και τι θα ταν η ζωή χωρίς γεύση.
Βασικός παράγοντας σε αυτό το δρόμο είναι οι συμπολίτες μας που διαμορφόνουν τις κοινωνικές συνθήκες -και που τις συνδιαμορφώνουμε και εμείς για αυτούς για την ακρίβεια-. Για αυτό έχει σημασία να συμμετέχουμε στη διαμόρφωση της κοινωνικής μας πραγματικότητας πιο δραστικά και όχι βέβαια μια φορα στα 4 χρόνια κ από 5 λεπτά,τα 4 στην ουρά.γιατί αλλιώς έρχεται η τρόικα και βζουτττ!!!! Η κοινή προσπάθεια των ν ισοδυναμεί με ν! (παραγοντικό) της ατομικής.Τι να σε κάνω εγώ ταλέντο μου ή μη, άμα δουλεύεις 10ωρο κ βάλε για απογυμνωμένους σκοπόυς, άλλων τελικά και μετά δεν μπορείς να παρεις το νου και τα πόδια σου? Δεν το προχωρώ. Δικό σας!!!
Πυξίδα όμως σε αυτό το δρόμο είναι και οι άνθρωποι, που η τύχη ή η συγκυρία μας έφερε πιο κοντά και όπως παρατηρήσαμε το δρόμο που διαγράφουν -σπασμοδικά κινούμενοι σαν τα μυρμήγκια, που παρότι πανε έτσι, σε πείθουν ότι ξέρουν που πάνε και αυτά όντως ξέρουν- μας άρεσε ο δρόμος των ανθρώπων αυτών και συγκλίναμε για να απολαύσουμε τους καρπούς που τρών βαδίζοντας,φαινομενικά χαλαροί και γοητετικοί.
Εις ένδειξην ανταπόδωσης λοιπόν σε όλους εσάς, που καθόλου δεν αποπροσωποιώ -μαζοποιώ στέλνοντας ομαδικό mail, (η εκφραστικότητα μου και η αμεσότητά μου με ωθεί στο να είμαι όπως με ξέρετε) με διαφορετικό τρόπο αυτή τη φορά και ελπίζοντας στα θετικά αποτελέσματα που φέρει ο γραπτός λόγος όσων αφορά τη χρονικά ελέυθερη επεξεργασία δεδομένων από τον αναγνώστη, ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ. Δεν προσπαθώ να σας πω καμμιά σοφία ή καμμιά νομοτέλεια, αλλά να σας ωθήσω να σκέφείτε και ξέρω ότι όλο σας διακόπτουν. Γιατί όταν το κάνετε για μένα έχει πολύ ενδιαφέρον!

Το αποστέλω σε άτομα που έχουν το σεβασμό και την εκτίμηση μου και βλέπουμε τουλάχιστον μια κοινή ηλιαχτίδα

Φίλε Αντώνη, είμαστε πλάι, με τα χέρια περασμένα στους ώμους και μαζί, παρέα, βλέπουμε μέσα από τη "μια κοινή ηλιαχτίδα".