Moby live in Thessaloniki

Η ευχάριστη έκπληξη ήρθε το Φλεβάρη, όταν ανακοινώθηκαν οι 2 εμφανίσεις του Moby στην Ελλαδα: Ejekt Festival στην Αθήνα και θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη.
Moby - Θεσσαλονίκη - 40€ εισιτήριο και... χωρίς πολύ σκέψη δεν αργείς να πεις "ναι, θα πάω".

Πέμπτη, 23/6/2011
Ο Moby είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που έχουν καταφέρει να κλέψουν καρδιές με τη διαχρονική δημιουργικότητά τους. Είτε με την ατμοσφαιρική, ταξιδιάρικη μουσική του είτε με το δυνατό ρυθμό του. Εξάλλου είναι τόσο "παιγμένος" σε spot, soundtracks και στα media που όλοι, άθελά τους τον έχουν ακούσει και έχουν αναρωτηθεί "τι ωραίο κομμάτι, ποιό να 'ναι".
Ο Moby δικαίως έχει δημιουργήσει μουσικό ρεύμα. Δεν είναι λίγες οι φορές έχουμε καταφύγει στη μουσική συντροφιά του σε στιγμές εσωτερικής αναζήτησης, ούτε εκείνες που τον αναζητήσαμε όταν χρειαζόμασταν κάτι περισσότερο από uplifting.
Δε θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι ένα από τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011, στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη.

Opening act
Οι πόρτες του θεάτρου άνοιξαν στις 19:00 και μέχρι τις 21:00 το θέατρο ήταν σχεδόν κατάμεστο.

Τότε ξεκίνησε και το support στη συναυλία από το Monsieur Minimal, για 50 περίπου λεπτά.

Μετά το τέλος του support και μέχρι να ετοιμαστει η σκηνή για το main event το πλήθος δεν έχασε την ευκαιρία να παίξει με ένα τεράστιο διαφημιστικό μπαλόνι.

Let the party begin!

Η ώρα ήταν περίπου 22:15 όταν τα φώτα έσβησαν και από τα ηχεία ακούστηκε το God moving over the face of waters - η τρίχα κάγκελο! Ο Moby και η μπάντα του ανεβαίνουν στη σκηνή με το In my heart και το πλήθος παραληρεί.

Τρομερή ενέργεια από το Moby στη σκηνή, ο οποίος ασταμάτητος, την όργωνε απ' άκρη σ' άκρη, άλλαζε όργανα, χόρευε και ενίοτε φωτογράφιζε το κοινό.

Μιας που ανέφερα το κοινό... Λοιπόν η κερκίδα, ειδικά στην αρχή, ήταν προβλέψιμα ξενέρωτη. Όλοι καθιστοί, σαν ακουν Νανα Μούσχουρη. Αντίθετα η αρένα εξαιρετικά ένθερμη. Ωστόσο, αν αντιλήφθηκα καλά, μέχρι το τέλος όλο το θέατρο ήταν στον αέρα.

Απολαύσαμε πολλά γνωστά κομμάτια, όμως ήταν πολλά και εκείνα που περιμέναμε και δεν ακούσαμε ποτέ. Θεωρώ όμως πως έγινε σωστή επιλογή track list, με σκοπό να γίνει ένα χορευτικό πρόγραμμα - ένα μεγάλο live party.

Moby - Natural blues (απόσπασμα)

Μερικά από τα τραγούδια που ακούσαμε ήταν (τα αναφέρω με τυχαία σειρά): Porcelain, Why does my heart feel so bad, Beautiful, Natural blues, We are all made of stars, In this world, Extreme ways, Bodyrock, Disco lies (στη Spencer and Hill remix έκδοση), Lift me up, Feeling so real, Honey, Go.

Moby - Extreme ways

Επαναλαμβάνω ότι το μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας κύλησε σαν ένα μεγάλο live party. Χορός, ιδρώτας, ξεβίδωμα! Και για να καταλάβετε τι εννοώ, δείτε... (ζητώ συγγνώμη για την κουνημένη λήψη, αλλά βλέπετε... πανικός!)

Η μεγάλη έκπληξη ήταν όταν έπαιξε εξαιρετικά το Whole lotta love των Led Zeppelin.

Moby - Whole lotta love (cover)

Μα τι απίστευτη φωνή αυτή η τραγουδίστρια!

Με αυτόν τον παλμό, κατά τις 23:40 γίνεται ανκόρ με τον rave-trance ρυθμό του Feeling so real.

Κάπως έτσι, με αυτήν την τρομερή ενέργεια, ο Moby και η παρέα του μας ευχαρίστησε και μας αποχαιρέτησε. Τον ευχαριστούμε και μεις ολόψυχα!

Αντί επιλόγου
Ήταν μοναδική εμπειρία, σίγουρα για όσους βρισκόμασταν μπροστά στη σκηνή. Για όσους ήταν στην κερκίδα, δεν ξέρω, πιστεύω ότι δεν το "ένιωσαν" όσο θα 'πρεπε.
Πάντα τέτοια εύχομαι και να είμαστε καλά να αξιοποιούμε αντίστοιχες ευκαιρίες.
Τώρα, όμως, θα γίνω λιγάκι κακός: Πολλοί μοδάτοι ρε παιδί μου στη συναυλία και ειδικά στην αρένα. Δε λέω, καλό είναι να πηγαίνεις σε εκδηλώσεις και να διευρύνεις τους ορίζοντες σου, αλλά κάντο σωστά και μην εμποδίζεις τους συνειδητοποιημένους να το χαρούν! Το κορυφαίο: ο άλλος ξενερωμένος ξενέρωτος, όρθιος έψαχνε με το Shazam στο κινητό του να μάθει ποιό τραγούδι άκουγε. Έλεος ρε φίλος!
Δε λέω άλλα, μόνο παραθέτω ένα κειμενάκι του Στάθη Παναγιωτόπουλου που με καλύπτει:

Το κοινό, όμως, αν εξαιρέσει κανείς τους 1-2000 που πάνε συνειδητά στις συναυλίες επειδή αγαπούν τη μουσική, ήταν το συνηθισμένο σύνολο τρέντηδων, μπουζουκογκόμενων και ανθρώπων που τους ενδιαφέρει μόνο να δουν και να τους δουν. Εάν ο Moby ερχόταν ξανά του χρόνου, είναι αμφίβολο αν θα έκοβε 2000 εισιτήρια, βλέπετε οι "κοσμικοί" τον είδαν μια φορά (εμφανίστηκαν, καλύτερα) και τους φτάνει. Αυτοί οι ίδιοι, βέβαια, πηγαίνουν 40 φορές στους ίδιους Κιαμοβέρτοπλούταρχους, αλλά είπαμε, του Θεσσαλονικιού (και, κυρίως της Θεσσαλονικιάς, και είναι γνωστό από τι ακριβώς σέρνεται το καράβι!) η καρδιά (και η ψωρο-ματαιοδοξία) εκεί βρίσκεται.

Λοιπόν, κι ας μείναμε με το παράπονο που δεν ακούσαμε το Mistake, ήταν υπέροχα! Thank you Little Idiot!
Με τις υγείες μας!

Υ.Γ.1 Αρκετές γνωστές Γιαννιωτόφατσες και Ξανθιωτόφατσες.
Υ.Γ.2 Δικηγορίνες... άλλη φορά πάτε να καθίσετε ακόμη πιο ψηλά.
Υ.Γ.3 Λεωνίδα, Έμμη, Γιώτα, Φάνη, Μαριάννα σας ευχαριστώ!