Γιορτες Παλιάς Πόλης Ξάνθης

έτος 2011 μ.Χ.

Το καθερωμένο ραντεβού του φθινοπώρου στην Ξάνθη. Μια γιορτή που την αντιλαμβάνσαι από μακριά καθώς η τσίκνα και οι μουσικές πλημμυρίζουν τα πλακόστρωτα σοκάκια. Πέρα από γορτή, είναι και η τελευταία αναλαμπή ζωντάνιας πριν από τη "βαρυχειμωνιά".

Για τον επισκέπτη οι Γιορτές δεν είναι παρά μόνο φολκρόρ και τουριστική ατραξιόν. Για τον ντόπιο Ξανθιώτη ίσως έχουν καταντήσει συνήθεια. Για αυτόν όμως που ζει την Ξάνθη στα "πιο ωραία χρόνια της ζωής του (sic)" οι Γιορτές είναι ξεχωριστή εμπειρία ψυχαγωγίας, συναισθηματικής ανάτασης και κοινωνικοποίησης.
Για το, δε, φοιτητή-παλιά καραβάνα (είτε τελειόφοιτο, είτε απόφοιτο) οι Γιορτές αποτελούν ξεχείλισμα αναμνήσεων και νοσταλγίας -και στενοχώριας.
Διότι θυμάσαι "τα παλιά", νοσταλγείς μια ζωή γεμάτη και ανέμελη -και στενοχωριέσαι αφού αντιλαμβάνεσαι η ζωή σου αλλάζει σελίδα.

Μάλλον αυτές ήταν οι τελευταίες μου Γιορτές Παλιάς Πόλης, τουλάχιστον ως μέλος της κοινωνίας της Ξάνθης.
Φίλοι παλιοί και γκαρδιακοί ήρθαν μουσαφίριδες με την ευκαιρία.
Έπιασα τον εαυτό μου αρκετές φορές να απολαμβάνει τα δρώμενα γύρω του με το χαζοχαρούμενο χαμόγελο της νοσταλγίας. Βλέπετε, μετά από αυτά τα χρόνια (8 τον αριθμό) έχεις γίνει ένα με το σύνολο που απαρτίζεται από μουσικούς, ψήστες, χορευταράδες, μεθυσμένους και απο κεφάτο κόσμο. Μάλιστα έχεις φτάσει στο σημείο να αντιλαμβάνεσαι την πρόοδο χρόνο με το χρόνο, τις αλλαγές στο μουσικό πρόγραμμα και γενικά την "παράδοση".

Κάποτε η πορεία ήταν Μητρόπολη - Βίστωνες - ΦΕΞ, τα επόμενα χρόνια Μητρόπολη - Βίστωνες - Ντίλι Ντίλι, φέτος Μητρόπολη - Βίστωνες - Ανεπρόκοποι. Είναι αντιληπτό από πού πηγάζουν οι αναμνήσεις λοιπόν.
Συναυλίες στην πλατέια Μητρόπολης (φέτος η πιο δυνατή συναυλία ήταν του Γιάννη Χαρούλη, αλλά και του Αγγελάκα -στο υπαίθριο θέατρο-) και μετά γλέντι στους Βίστωνες.

Αυτοί οι Βίστωνες! Το πιο όμορφο μέρος, μια μικρή πλατείτσα με έναν μεγάλο πλάτανο να τη σκεπάζει και το πιο ποιοτικό και κεφάτο γλέντι να συγκεντρώνει τον "καλύτερο" κόσμο. Ωραία σουβλάκια, καλή μουσική, ορχήστρα που όλο βελτιώνεται, χοροί παραδοσιακοί, τραγούδια ρεμπέτικα και λαϊκά, αλλά και "χόκι-πόκι", "όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι" -και το βασικό: κόσμος χαρούμενος, όλοι μια μεγάλη παρέα αφού λίγο-πολύ όλοι είναι γνωστοί μεταξύ τους.

Τελείωσαν, λοιπόν, σήμερα οι Γιορτές ολοκληρώνοντας τη "αναλαμπή". Ωστόσο εγώ και όποιος με καταλαβαίνει, πάντα θα διατηρεί μέσα του τη λάμψη του συναισθήματος των Γιορτών, έστω και σαν μακρινή αντανάκλαση. Καλό χειμώνα -προβλέτεται βαρύς.

Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς