Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι

Παρακολούθησα (ναι, στο σινεμά) την ταινία χωρίς να έχω διαβάσει καμιά κριτική, χωρίς να έχω ασχοληθεί με τα δημοσιεύματα του τύπου, χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες και έχοντας άγνοια για την ιστορία του Βαρβάκη (συγχωρέστε με). Είχα δει μόνο το trailer και θυμόμουν τη "γεύση" του El Greco.

Μια φορά κι έναν καιρό...
(ακολουθούν spoilers)
Στην ταινία αυτή ο Σμαραγδής μας παραθέτει καρέ από το βίο του Ιωάννη Βαρβάκη, του πειρατή, καπετάνιου, μπουρλοτιέρη και μετέπειτα ευνοούμενο της Τσαρίνας και μετέπειτα εθνικού ευεργέτη... και... δε θα σας πω τη βιογραφία του - ανατρέξτε σε έγκυρες ιστορικές πηγές...
Η ζωή, λοιπον, του Βαρβάκη αναπτύσσεται μπροστά μας με την αφήγηση μιας ιστοριούλας σε παιδιά, παράλληλα με την αφήγηση μιας ιστοριούλας σε έναν Άγγλο αξιωματούχο. Έτσι, σαν να ακούμε τη γιαγιά μας να μας λεει ιστορίες, αλλά αυτό δε με ενόχλησε - αντίθετα μου άρεσε - ούτε με κούρασε. Με "κυκλικό σχήμα" αφήγησης, ο θεατής θα δει το Βαρβάκη πειρατή, μετά το Βαρβάκη πολεμιστή, μετά το Βαρβάκη στην Αγ. Πετρούπολη, στη συνέχεια το Βαρβάκη ευνοούμενο της Τσαρίνας, έπειτα πλούσιο έμπορο, σύζυγο, πατέρα, πατριώτη. Σε όλες αυτές τις διαδοχικές εικόνες εξυμνείται η πραγματική ελευθερία και πάντα γίνεται αναφορά στο ανήσυχο πνεύμα του Βαρβάκη, στην αγάπη του για τη θάλασσα, στη φιλευσπλαχνία του, στις ευεργεσίες του, αλλά και στην προετοιμασία της Επανάστασης (του '21), στο βρώμικο παιχνίδι των Μεγάλων Δυνάμεων και τον εμφύλιο του προσφάτως απελευθερωμένου ελληνικού κράτους.

Ναι, μεν, αλλά...
Η ταινία έχει κενά, ναι. Η μετάβαση από φάση σε φάση της ζωής του Βαρβάκη δεν είναι πάντα δόκιμη. Ειδικά στο πώς έφτασε ο πρωταγωνιστής στη Ρωσία, οι σκηνές με το Λαζόπουλο, αλλά και το πώς έδρασε ο Βαρβάκης στην Επανάσταση είναι σημεία της ταινίας στα οποία ο Σμαραγδής έχει αστοχήσει. Ακόμη, στις ερμηνείες των ηθοποιών παρατηρείται ποικιλομορφία: Koch (Βαρβάκης), Stychkin (Ιβάν), Juan Diego Botto (Λεφεντάριος) και Σακελλαρίου (ο δάσκαλος) άψογοι. John Cleese (McCormick) κλασικός. Λαζόπουλος (ψαράς του Θεού) καλός αλλά λίγος. Παπακαλιάτης (αυλικός) χαριτωμένος. Κατρίν Ντενέβ εντελώς άχρωμη. Το παληκάρι που παίζει τον υιό Βαρβάκη τραγικό. Κώστας Σόμερ(!!) (στρατιώτης φουστανελάς) γελοίος κι ας φάνηκε για 5 δευτερόλεπτα μόνο. (Μα καλά τον Σομερ; Τον ΣΟΜΕΡ; Γελούσε όλη η αίθουσα!) Α, επίσης, μερικά κοστούμια βγήκαν λίγο... αποκριάτικα, δεν πειράζει.

Άρα...
Μην προσεγγίσετε την ταινία σαν μια υπερπαραγωγή ιστορικής ταινίας. Μην πάτε με μεγάλες προσδοκίες, πηγαίνετε να δείτε ένα παραμύθι.

Κλείνοντας, μπορώ να πω ότι βγήκα από τον κινηματογράφο με όμορφη διάθεση και η ώρα της προβολής πέρασε ευχάριστα.. Δεν κουράστηκα, δε βαρέθηκα. Δεν ξετρελάθηκα, αλλά σε γενικές γραμμές το έργο μου άρεσε.
Για 4 ευρώ είσοδο (προσφορά ΕΚΟ ή Vodafone, 1 εισιτήριο για 2 άτομα) σας το συστήνω.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

The Track 8 Collection

8 τραγούδια, με τον α/α 8, από 8 albums.
(Όχι, δεν έπαθα εμμονή με τον αριθμό οκτώ)

The Track 8 Collection
  1. The XX - Tides // το 8ο κομμάτι από το νέο album Coexist (2012)
  2. Parov Stelar feat. Lilja Bloom - Dust In The Summer Rain // από το νέο album του Parov Stelar με τίτλο The Princess pt1 (2012)
  3. Cayetano - Once Sometime // από τη νέα δισκογραφική δουλειά του Cayetano Once Sometime (2012)
  4. Moby - Victoria Lucas // από το album Destroyed (2011)
  5. Transistor - Bigger // από το νέο τους δίσκο με τίτλο Resting in the shade of the family tree (2012)
  6. Kohib - My command // από το cd Make Fire (2010)
  7. Royksopp - You don't have a clue // κατά τη γνώμη μου είναι το καλύτερο τραγούδι του album Junior (2009)
  8. VNV Nation - Illusion // από το δίσκο Judgement (2007). Αυτό το τραγούδι ήταν η αιτία να περιπλανηθώ σε διάφορα albums και να αναζητήσω το 8ο κομμάτι από το καθένα.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Μαντουβάλααααα...

ή αλλιώς ένα αποτυχημένο remix.
Η διασκευή παλιών λαϊκών τραγουδιών από σύγχρονους dj και σχήματα είναι συνήθης πρακτική. Μεγάλο ρίσκο, βέβαια, αφού το δημιούργημα μπορεί μεν πανεύκολα να γίνει αριστούργημα, εξίσου εύκολα μπορεί να καταλήξει σε φιάσκο.

Άκουσα προχθές στο ραδιόφωνο το παρακάτω τραγουδι.
Φιάσκο.

Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα γέλια μου. Βρίσκω τραγική (α) την επιλογή του τραγουδιού, (β) το ύφος της διασκευής (γ) τη μουσική. Υποκειμενικά πάντα. Τουλάχιστον αν είχε sample τη φωνή του Καζαντζίδη, κάπως θα το έσωζε.

Όσον αφορά σε πετυχημένες διασκευές; Λαμπρά παραδείγματα Imam Baildi και K.Βήτα...

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

The Worms Have Come

Waiting for the Worms to come, διαγγέλει ο Pink στο The Wall.
Ρε σεις Floydians, το έχετε παρατηρήσει;

Κοιτάζω τον Bob Geldof που υποδύεται τον Pink στην ταινία Pink Floyd The Wall.
Από το "Is there anybody out there" και μετά, δηλαδή από το σημείο που ο Pink κλείνεται ολοκληρωτικά στο "τείχος" του και βυθίζεται στην παραζάλη του μεταμορφωμένος ως αυταρχικός nazi-like δικτάτορας... Όχι άλλα spoiler - ακούστε το album - δείτε την ταινία.

Ξανακοιτάζω καλύτερα.
Ε ρε κάτι συμπτώσεις...


Προφητικός ο Alan Parker;
Πάντως αν γύριζε τώρα τη μεταφορά του album σε ταινία, θα είχε για πρωταγωνιστή ολόκληρο βουλευτή.


Σημ: Η φωτογραφία του κ. Κασιδίαρη είναι από το pitsirikos.net και η φωτογραφία του Bob Geldof από εδώ.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Χθες και σήμερα (Αποφασίζομεν και διαταζομεν)

Το Σήμερα:
ΓΕΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Αθήνα, 8 Οκτωβρίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής απαγορεύεται για λόγους δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας, κατά το χρονικό διάστημα από 09.00 ώρα της Τρίτης 09 Οκτωβρίου 2012 μέχρι και την 22.00 ώρα της ιδίας, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία στην περιοχή της Πόλεως Αθηνών που περικλείεται από τις οδούς – Λεωφόρους: Β. Σοφίας (από τη συμβολή της με την Ακαδημίας) – Ακαδημίας – δεξιά Κανάρη – συνέχεια Πατριάρχου Ιωακείμ – αριστερά Μαρασλή – δεξιά Δεινοκράτους – αριστερά Αριστοδήμου – δεξιά Αθηναίων Εφήβων – συνέχεια Κόνιαρη – δεξιά Τσόχα – αριστερά Σούτσου Δ. – συνέχεια Πανόρμου – αριστερά Κηφισίας – δεξιά Κατεχάκη – αριστερά Καπετάν Χρονά – δεξιά Βλαχάκη – δεξιά Μεσογείων – αριστερά Μιχαλακοπούλου – αριστερά Διονυσίου Αιγηνίτου – δεξιά Ποταμιανού Ηλία – συνέχεια Ίωνος Δραγούμη – αριστερά Β. Αλεξάνδρου – δεξιά Ευφρονίου – αριστερά Σπ. Μερκούρη – δεξιά Ευτυχίδου – Πλατεία Πλαστήρα – δεξιά Αρχιμήδους – δεξιά Μ. Μουσούρου – δεξιά Αρδηττού – αριστερά Β. Όλγας (μέχρι τη συμβολή της με τη Β. Αμαλίας), ως και κατά μήκος των τμημάτων των ανωτέρω οδών που αποτελούν τα όρια της εν λόγω περιοχής, στο τμήμα της Αττικής Οδού από το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» έως τον κόμβο της Περιφερειακής Υμηττού με τη Λ. Κατεχάκη, στο τμήμα της Λ. Κατεχάκη από την έξοδο της Περιφερειακής Υμηττού έως τη συμβολή της με τη Λ. Μεσογείων και σε βάθος ακτίνας εκατό -100- μέτρων, ένθεν και ένθεν προαναφερόμενων τμημάτων οδών (Αττική Οδός – Λ. Κατεχάκη), ως και επί των γεφυρών, ανισόπεδων κόμβων, διαβάσεων που υφίστανται κατά μήκος αυτών, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή τοπικής αρμοδιότητας Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αερολιμένα Αθηνών.
http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&lang=%27..%27&perform=view&id=20947&Itemid=975&lang=

Το Χθες:
http://youtu.be/NJNT7XMwK1g?t=40s
Απόσπασμα από Wikipedia:
[...] Στις 6.00΄ το πρωί οι Συνταγματάρχες βγήκαν στο ραδιόφωνο για να αναγγείλουν την ανάληψη της εξουσίας από το στρατό στο όνομα του Βασιλιά. Ανήγγειλαν την αναστολή ορισμένων άρθρων του Συντάγματος: Επρόκειτο για τα άρθρα 5,6,8,10,11,12,14,18,20,95 και 97. Αυτό σήμαινε ότι δεν ίσχυαν πια οι διατάξεις που προέβλεπαν:
  • Οτι κανένας δε συλλαμβάνεται χωρίς δικαστικό ένταλμα,
  • Το δικαίωμα της ελεύθερης συγκέντρωσης προσώπων,
  • Το δικαίωμα της ίδρυσης και συμμετοχής σε σωματεία,
  • Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου,
  • Το απαραβίαστο της αλληλογραφίας.
  • Το άρθρο 18 απαγόρευε την επιβολή θανατικής ποινής σε πολιτικά εγκλήματα και έτσι μπορούσαν πλέον να συσταθούν και να λειτουργήσουν, χωρίς ειδικό νόμο, έκτακτα στρατοδικεία.
[...]
 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_21%CE%B7%CF%82_%CE%91%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85#.CE.94.CE.B9.CE.B1.CF.80.CF.81.CE.B1.CE.B3.CE.BC.CE.B1.CF.84.CE.B5.CF.8D.CF.83.CE.B5.CE.B9.CF.82
Νωρίς "ήρθε" το "Πολυτεχνείο" φέτος.

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Reboot!

Πέρασε κι αυτό.  Το χρέος(;) προς τη μαμά πατρίδα εκπληρώθηκε. Μια περίοδος με έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις, μέσα σε ένα προστατευμένο χακί μικρόκοσμο, υποταγμένο σε διαταγές. -Τι μου έμεινε;
-Τι μου άρεσε και τι όχι; -Τι κέρδισα και τι έχασα;
Κε. Διοικητά, με όλο το σεβασμό, δε θα μπω καν στον κόπο να βρω απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Διότι όταν φτάνεις στο τέλος, διαγράφονται όλα. Αμα με ρωτούσες κανά μήνα πριν θα απαντούσα. Αν με ρωτήσεις κανα μήνα μετά θα απαντήσω.  
-Και συ αναγνώστη άμα θες ιστορίες απ' το στρατό, μιαν άλλη φορά-
Το μόνο που έχω να δηλώσω στην παρούσα φάση είναι ότι μόλις εξέλθεις για τελευταία φορά από την πύλη -έχοντας μπλε ταυτότητα- τα ξεχνάς όλα. Είχαν δίκιο οι παλιοι.

Delete και Reboot.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Ή μάλλον, τώρα αρχίζει η ζωή.

ΥΓ. Αυτό που μετράει είναι η συνολική εντύπωση με την οποία φέυγεις. Και δεν έχω παράπονο. 744 ΛΜΧ Γ/Φ RIBBON έχε γεια. 2012 Α' ΕΣΣΟ (318) καλή τύχη όπου κι αν είστε. Κυρ Επιλοχία (Μπάμπη) και κυρ Λοχία (Βλάση) χάρηκα πολύ για τη γνωριμία και συνεργασία.