Παρακολούθησα (ναι, στο σινεμά) την ταινία χωρίς να έχω διαβάσει καμιά κριτική, χωρίς να έχω ασχοληθεί με τα δημοσιεύματα του τύπου, χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες και έχοντας άγνοια για την ιστορία του Βαρβάκη (συγχωρέστε με). Είχα δει μόνο το trailer και θυμόμουν τη "γεύση" του El Greco.
Η ζωή, λοιπον, του Βαρβάκη αναπτύσσεται μπροστά μας με την αφήγηση μιας ιστοριούλας σε παιδιά, παράλληλα με την αφήγηση μιας ιστοριούλας σε έναν Άγγλο αξιωματούχο. Έτσι, σαν να ακούμε τη γιαγιά μας να μας λεει ιστορίες, αλλά αυτό δε με ενόχλησε - αντίθετα μου άρεσε - ούτε με κούρασε. Με "κυκλικό σχήμα" αφήγησης, ο θεατής θα δει το Βαρβάκη πειρατή, μετά το Βαρβάκη πολεμιστή, μετά το Βαρβάκη στην Αγ. Πετρούπολη, στη συνέχεια το Βαρβάκη ευνοούμενο της Τσαρίνας, έπειτα πλούσιο έμπορο, σύζυγο, πατέρα, πατριώτη. Σε όλες αυτές τις διαδοχικές εικόνες εξυμνείται η πραγματική ελευθερία και πάντα γίνεται αναφορά στο ανήσυχο πνεύμα του Βαρβάκη, στην αγάπη του για τη θάλασσα, στη φιλευσπλαχνία του, στις ευεργεσίες του, αλλά και στην προετοιμασία της Επανάστασης (του '21), στο βρώμικο παιχνίδι των Μεγάλων Δυνάμεων και τον εμφύλιο του προσφάτως απελευθερωμένου ελληνικού κράτους.
Κλείνοντας, μπορώ να πω ότι βγήκα από τον κινηματογράφο με όμορφη διάθεση και η ώρα της προβολής πέρασε ευχάριστα.. Δεν κουράστηκα, δε βαρέθηκα. Δεν ξετρελάθηκα, αλλά σε γενικές γραμμές το έργο μου άρεσε.
Για 4 ευρώ είσοδο (προσφορά ΕΚΟ ή Vodafone, 1 εισιτήριο για 2 άτομα) σας το συστήνω.
Μια φορά κι έναν καιρό...Στην ταινία αυτή ο Σμαραγδής μας παραθέτει καρέ από το βίο του Ιωάννη Βαρβάκη, του πειρατή, καπετάνιου, μπουρλοτιέρη και μετέπειτα ευνοούμενο της Τσαρίνας και μετέπειτα εθνικού ευεργέτη... και... δε θα σας πω τη βιογραφία του - ανατρέξτε σε έγκυρες ιστορικές πηγές...
(ακολουθούν spoilers)
Η ζωή, λοιπον, του Βαρβάκη αναπτύσσεται μπροστά μας με την αφήγηση μιας ιστοριούλας σε παιδιά, παράλληλα με την αφήγηση μιας ιστοριούλας σε έναν Άγγλο αξιωματούχο. Έτσι, σαν να ακούμε τη γιαγιά μας να μας λεει ιστορίες, αλλά αυτό δε με ενόχλησε - αντίθετα μου άρεσε - ούτε με κούρασε. Με "κυκλικό σχήμα" αφήγησης, ο θεατής θα δει το Βαρβάκη πειρατή, μετά το Βαρβάκη πολεμιστή, μετά το Βαρβάκη στην Αγ. Πετρούπολη, στη συνέχεια το Βαρβάκη ευνοούμενο της Τσαρίνας, έπειτα πλούσιο έμπορο, σύζυγο, πατέρα, πατριώτη. Σε όλες αυτές τις διαδοχικές εικόνες εξυμνείται η πραγματική ελευθερία και πάντα γίνεται αναφορά στο ανήσυχο πνεύμα του Βαρβάκη, στην αγάπη του για τη θάλασσα, στη φιλευσπλαχνία του, στις ευεργεσίες του, αλλά και στην προετοιμασία της Επανάστασης (του '21), στο βρώμικο παιχνίδι των Μεγάλων Δυνάμεων και τον εμφύλιο του προσφάτως απελευθερωμένου ελληνικού κράτους.
Ναι, μεν, αλλά...Η ταινία έχει κενά, ναι. Η μετάβαση από φάση σε φάση της ζωής του Βαρβάκη δεν είναι πάντα δόκιμη. Ειδικά στο πώς έφτασε ο πρωταγωνιστής στη Ρωσία, οι σκηνές με το Λαζόπουλο, αλλά και το πώς έδρασε ο Βαρβάκης στην Επανάσταση είναι σημεία της ταινίας στα οποία ο Σμαραγδής έχει αστοχήσει. Ακόμη, στις ερμηνείες των ηθοποιών παρατηρείται ποικιλομορφία: Koch (Βαρβάκης), Stychkin (Ιβάν), Juan Diego Botto (Λεφεντάριος) και Σακελλαρίου (ο δάσκαλος) άψογοι. John Cleese (McCormick) κλασικός. Λαζόπουλος (ψαράς του Θεού) καλός αλλά λίγος. Παπακαλιάτης (αυλικός) χαριτωμένος. Κατρίν Ντενέβ εντελώς άχρωμη. Το παληκάρι που παίζει τον υιό Βαρβάκη τραγικό. Κώστας Σόμερ(!!) (στρατιώτης φουστανελάς) γελοίος κι ας φάνηκε για 5 δευτερόλεπτα μόνο. (Μα καλά τον Σομερ; Τον ΣΟΜΕΡ; Γελούσε όλη η αίθουσα!) Α, επίσης, μερικά κοστούμια βγήκαν λίγο... αποκριάτικα, δεν πειράζει.
Άρα...Μην προσεγγίσετε την ταινία σαν μια υπερπαραγωγή ιστορικής ταινίας. Μην πάτε με μεγάλες προσδοκίες, πηγαίνετε να δείτε ένα παραμύθι.
Κλείνοντας, μπορώ να πω ότι βγήκα από τον κινηματογράφο με όμορφη διάθεση και η ώρα της προβολής πέρασε ευχάριστα.. Δεν κουράστηκα, δε βαρέθηκα. Δεν ξετρελάθηκα, αλλά σε γενικές γραμμές το έργο μου άρεσε.
Για 4 ευρώ είσοδο (προσφορά ΕΚΟ ή Vodafone, 1 εισιτήριο για 2 άτομα) σας το συστήνω.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες και συ...