Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Κι αμα αλλάξεις Μανωλιό μου;

Με αφορμή την προηγούμενή μου ανάρτηση, ο καλός μου φίλος Αντώνης Χ. έστειλε το ακόλουθο κείμενο ως απάντηση. Κατά τη γνώμη μου δεν αποτελεί απλά απάντηση, αλλά μια επιπλέον προσέγγιση και επέκταση. Και γι' αυτό χαίρομαι και το παραθέτω αυτούσιο, σε νέα ανάρτηση. (Για το background, ο Αντώνης αναζητεί την "τύχη" του έξω από την Ελλάδα, στην πανέμορφη Βαρκελώνη. Παρεπιπτόντως, να του ευχηθώ χρόνια πολλά και αισιοδοξία, μιας και σήμερα είναι η ονομαστική του εορτή.)
 
" Άλλη προσέγγιση? Τι είναι αυτό τώρα? Καινούριο?
Προσπάθεια να βρεθεί λύση-Να βρούμε λύσεις-Βγαλαμε και Πολυτεχνείο σου λέει-Μας τρέλαναν και στα Μαθηματικά σου λέει.

Όλα καλά, αλλά την ουσία των πραγμάτων πάντα την υποτιμούσαν οι διδάσκοντες να μας τη μεταφέρουν. Ίσως γιατί ούτε αυτοί την πιάνανε.

Δεν νιώθουμε το τι θα πει σύνολο και τι θα πει μονάδα. Τι θα πει εξίσωση με λύση μόνο ένα ζεύγος αριθμών και τι θα πει λύση με μια ευθεία ή μια καμπύλη και συνεπώς λύση με πολλά πολλά ζεύγη αριθμών κτλ.

Κατ' επέκταση δεν αντιλαμβανόμαστε και δεν αναλύουμε σωστά το Πρόβλημα νομίζω και για αυτό η ρουφιανα η λύση αργεί να ρθεί.

Με αφετηρία το ζήτημα εκπαίδευση-επένδυση.Για να δούμε αν έχει μπει σε σωστή βάση με μια σειρά ερωταπαντήσεων.

-Τι είναι η εκπαίδευση σου? Προσωπική επένδυση.

-Πως την αποκτάς? Κάποια εφόδια σου προσφέρονται από την κοινωνία: εκπαιδευτικά κτίρια, στοιχειώδης παρουσία διδασκόντων, μια στοιχειώδης υλικοτεχνική υποδομή. Κάποια (αρκετά πολλά δηλαδή) τα πληρώνεις εσύ μέσω της οικογένειάς σου και υστέρα μόνος σου, καθώς είναι είπαμε προσωπική σου επένδυση και δικαιολογημένο το όλον κόστος.

-Τι αποζητάς από αυτήν την επένδυση? Το μέγιστο χρηματικό όφελος, ώστε να καλύψεις τη σεβαστή αρχική δαπάνη και να σου μείνουν όσα περισσότερα στην τσέπη.(Μην πιαστείς και κορόιδο, έβγαλες και πανεπιστήμιο). Προσφέροντας δηλαδή αυτό που παράγεις στο μέγιστο κόστος, ανεξαρτήτου ποιότητας, και αναγκαιότητας του αποδέκτη. Και αυτό τον κάνεις εσύ και υποτίθεται και όλα τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας.

-Που απευθύνεις εσύ αυτή την επένδυση? Στην κοινωνία.
Τί ζητά η κοινωνία? Να ικανοποιούνται οι ανάγκες της με το βέλτιστο κόστος (καλύτερη σχέση τιμής-ποιότητας.
Εσένα γιατί σου πρόσφερε η κοινωνία, ό,τι σου πρόσφερε? Γιατί είσαι μέλος της (φόροι των προηγουμένων γενεών ως Κοινωνική-Συνολική επένδυση στο αύριο).
Βλέπεις κάτι παράλογο? Μήπως κάποιος νόμιμα ή παράνομα προσπαθεί να δουλέψει κάποιον ή πολλούς.

-Η δική σου λύση, μέσω της προσωπικής επένδυσης, δέ σου βγαίνει αγαπητέ Χ21213213123, παρότι έκανες χοντρή επένδυση και κατάφερες να βάλεις δυνατό συντελεστή (α10000234545) μπροστά σου.

-Του δίπλα δεν του βγαίνει που έβαλε μικρότερο (α1000000234134).

-Της κοινωνίας... αυτηνής και αν δεν τις βγαίνει.

-Σε κάποιους λίγους βγαίνει αλλά δεν ξέρουν γιατί ζουν από το πολύ το άγχος. Οπότε άμα είναι να καταλήξεις τρελάδικο, μετράει άκυρο.

-Και σε κάποιους βγαίνει, γιατί χρησιμοποιούν τον παραδοσιακό συντελεστή του μπαμπά τους, που τον έφερε με βαπόρι και η μεταβίβαση κληρονομιάς δε φορολογείται.
Και δε σ' αρέσει λοιπόν η κατάσταση και λες αντί να αυξήσω συντελεστή, από μεταβλητή Χ21213213123 θα το παίξω Ψ321313133 και θα ρίξω δουλεία και προσωπική επένδυση και ο γνωστός δρόμος σε άλλη κατεύθυνση.

Ρε μήπως εκτός από τον ψάχνεις τι είδους μεταβλητή θα μεταμφιεστείς Μανωλιό μου, να κοιτάξεις λίγο καλύτερα και πιο προσεκτικά, μήπως στην εξίσωση παρουσιάζονται άλλες μεταβλητές από αυτές που νόμιζες? Μήπως εσύ δεν είσαι σημείο απλά, αλλά ανήκεις σε υποσύνολο και εκείνο, σε σύνολο με τη σειρά του.
Ρε μήπως η λύση στην εξίσωση είναι διαφορετικού τύπου τελικά από αυτή που θεωρούσες ως τώρα.
Ρε μήπως το ότι μόνο κάποια σημεία ικανοποιούν την εξίσωση της πραγματικότητας που βιώνεις, δεν αποτελούν την γενική της λύση, καθώς αν την αποτελούσαν, δε θα σκεφτόσουν όπως σκέφτεσαι, ούτε θα είχες διαβάσει μέχρι εδώ τώρα, μετά από τόσες μεταβλητές και ερωταπαντήσεις που σε έμπλεξα.

Μήπως ρε Μανωλιό μου λοιπον, εκτός από το να βάλεις τα ρούχα σου αλλιώς, γιατί εγώ τα έβαλα και άλλοι πολλοί και λύση δε βρήκαμε, μήπως να κοιταχτούμε και να κάνουμε μια προσπάθεια να καταλάβουμε μαζί.
Γιατί όπως μου τα λες και σου τα λέω, μπορεί να ανήκουμε στο ίδιο υποσύνολο ή και σύνολο,  και να γλιτώσει το κεφάλι μας από ένα σωρό πράξεις βρε...Γιατρέ μου!

Ρε λες να είμαστε και μέλη -άκου τώρα λέει- στην ίδια Κοινωνία, γαμώ την κοινωνία μου?"

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Το πτυχίο τυλίγει

Με μια χαρακτηριστική κίνηση ήπιε την τελευταία γουλιά τσίπουρο.
Έπειτα ξαναγέμισε το ποτηράκι και με κοίταξε στα μάτια.
"Να μην αφήσετε το πτυχίο να σας τυλίξει",
είπε ο Ν.Κ και τράβηξε άλλη μια ρουφηξιά τσίπουρο.

Οι πιο ωραίες συζητήσεις και οι μεγαλύτερες κουβέντες λέγονται με παρέα το τσίπουρο.
 - αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που έχει να κάνει με μια παρέα, ένα μεσημέρι του Νοέμβρη του 2012, σε ένα τσιπουράδικο, στα Γιάννενα. Η παρέα απαρτίζεται από άτομα νέα σε ηλικία στην ανατολή της επαγγελματικής τους καριέρας και από άτομα που έχουν φάει μερικά καρβέλια. Μπορεί το κοινό τους στοιχείο να μην είναι η ηλικία, αλλά είναι η ιδιότητα: βλέπετε όλοι ανήκουν στον άλλοτε προκομμένο και ευυπόληπτο κλάδο των "επιστημόνων" (μηχανικοί). Το έτερο κοινό στοιχείο, δεν είναι άλλο από το τσίπουρο -.

Ανέκαθεν ένα πτυχίο αποτελούσε εφόδιο για το παραγωγικό κομμάτι της ζωής ενός ενήλικα.
Δυστυχώς έφτασε μέχρι πρότινος να αποτελεί κριτήριο κοινωνικού status (και γι' αυτό υποτιμήθηκε η τεχνική εκπαίδευση)
Σε ορισμένες περιπτώσεις κατάντησε κρυμμένο μυστικό (φόβος του overqualified).
Πλέον, έχει καταλήξει ως ένα σκονισμένο διακοσμητικό στον τοίχο.

Ακόμα και ένα παραδοσιακά δυνατό "χαρτί", πια δε σου δίνει τη χαρά της ενασχόλησης και την ικανοποίηση της εφαρμογής όσων έμαθες. Γιατί, στην Ελλάδα του 2013, σε ποιό πεδίο να εφαρμόσει την επιστήμη του ο γιατρός; Ο δικηγόρος; Ο μηχανικός; -πόσα αυαθαίρετα πια-.
Εδώ πια σε τυλίγει το πτυχίο και σε δυσκολεύει από το να γυρίσεις το βλέμμα σου σε μια άλλη κατεύθυνση.
Μια κατεύθυνση, όπου χρειάζεται να βρεις το σθένος να κοιτάξεις ώστε να διοχετεύσεις την όρεξή σου για δουλειά και τη διάθεσή σου για παραγωγικότητα και δημιουργικότητα. Ειδάλλως η φαιά ουσία απλά... εξατμίζεται και η τσέπη απλά μισογίζει... μισοβέζικα. Έχει δίκιο ο Ν.Κ, την ενέργεια που είσαι διατεθημένος να αφιερώσεις στη δουλειά του πτυχίου σου, να την στρέψεις εκεί που μπορεί να αποδόσει. Όρεξη για δουλειά (να) υπάρχει. Αδιέξοδα δεν (πρέπει να) υπάρχουν!

Μα, πώς να μη με τυλίγει το πτυχίο μου; Αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυσή μου στα 28 χρόνια ζωής ως τώρα. Επένδυση και ελπίδα για το μέλλον. Προϊόν μελέτης, κόπων, αγωνίας. Για να μην ξεχάσω και πόσα χρήματα δαπανήθηκαν. Και στην τελική, αυτό είναι που μου αρέσει και θέλω να με γεμίσει ικανοποίηση. Δε μπορεί να είναι απλά μια κορνίζα, είναι ένα "ομόλογο" που έχει έρθει η ώρα να αποδόσει και με μεγάλο επιτόκιο μάλιστα! Έγινε επένδυση - πρέπει να γίνει απόσβεση! Πώς να μη με τυλίξει το πτυχίο μου;

Αδιέξοδα, όμως, δεν πρέπει να υπάρχουν. Και θα έρθει η ώρα που το γνωμικό "Πενία τέχνας κατεργάζεται" θα λάβει σάρκα και οστά.

 Υ.Γ. Το ποιά θα είναι η άλλη κατεύθυνση, είναι κι αυτό μια άλλη ιστορία.

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Ευχές για το '13

Αισιοδοξία
και
χαμόγελο


Νομίζω είναι οι πιο περιεκτική ευχή που μπορώ να κάνω για το 2013, μια χρονιά που διαισθάνομαι ότι θα εμπεριέχει αρκετές προκλήσεις για όλους.