Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Keep Shelly in... Ioannina (live 28/01/15)

ΚΨΛ
Το 2016 βρίσκει λοιπόν το μουσικό σχήμα από την Κυψέλη που ακούει στο όνομα Keep Shelly in Athens, με τρίτο album σε κυκλοφορία, με αρκετά remix και συμμετοχές σε compilations (όπως του Sasha), με τη νέα αιθέρια φωνή της Myrtha μετά την αποχώρηση της Sarah P, πλαισιωμένο με αξιόλογους μουσικούς και με ολοκληρωμένο live tour σε ΗΠΑ και Καναδά. Έχοντας ήδη παίξει και σε ένα Coachella (http://emxk.blogspot.gr/2012/01/from-athens-to-coachella.html) και μετά από όλα αυτά, η μπάντα επιστρέφει ξανά φέτος στη χώρα της, στον τόπο όπου η αναγνωρισιμότητά της είναι αντιστρόφως ανάλογη των κατορθωμάτων της.

Πρώτος σταθμός: Γιάννενα
Το γεγονός ότι το πρώτο ελληνικό (μετά απο καιρό ξανά) live έγινε στα Γιάννενα ήταν πολύ ευχάριστο, γιατί έδειξε ότι ευτυχώς σ' αυτήν την πόλη υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με πείσμα και μεράκι, αγάπη για τη μουσική, πιστοί στην ποιοτική διασκέδαση και υποστηρικτές ενός "χώρου" που πασχίζει να ανταπεξέλθει στον καταιγισμό του mainstream, του yolo και της selfie (εδώ ανοίγουμε άλλο ζήτημα...).

28 Ιανουαρίου 2016 λοιπόν και στον φιλόξενο χώρο του bar Route 66, λίγο πριν τις 23:00 ακούγεται η ζεστή φωνή της Myrtha να λέει "Turning off - Turning back - I got codes I don’t you to crack" και οι KSiA ξεκινούν με το "Running out of you" δίνοντας την πρώτη chillwave γεύση τους, για να συνεχίσουν με κομμάτια από προηγούμενα album τους, πρωτού παρουσιάσουν ορισμένα καινούργια. Στο πρόγραμμά τους, λοιπόν, ακούσαμε "A tear in my i" από το EP Keep Shelly In Athens, τα "DIY" και "Lazy noon" από το Our Own Dream, "Madmen Love", "Higher", "Flyaway" και "Recollection" από το At Home, τα "Fractals", "Hunter" και "Silen Rain" από το Now I'm Ready.

Μετά από μια ώρα (νταν) ολοκλήρωσσαν το live τους με το "Addictions" και κάνοντας encore παίζοντας ξανά το "Silent Rain".

Ένα ωραίο live, αλλά...
Οι Keep Shelly in Athens είναι κατά τη γνώμη μου κατεξοχήν στουντιακή μπάντα και αυτό, διότι η μουσική τους είναι τόσο εμπλουτισμένη με "ηχοχρώματα" που δύσκολα αποδίδονται σε ζωντανή παράσταση. Έχοντας αυτό στο μυαλό ήμουν αρκετά επιφυλακτικός για το τι θα ακούσουμε, αλλά και για τη στάση του κοινού.

Ευτυχώς οι αμφιβολίες για την απόδοση της μπάντας διαλύθηκαν και ομολογώ ότι η εμφάνισή της ήταν εξαιρετική. ΟΚ, κάποιος που γνωρίζει τα κομμάτια τους σίγουρα αντιλήφθηκε ότι το αποτέλεσμα που έφτανε στα αυτία του ήταν το 80%, αφού τα samples χάνονταν, ωστόσο ο τρόπος εκτέλεσης, οι live αυτοσχεδιασμοί και η ερμηνεία σίγουρα δεν απογοήτευσαν κανέναν. Πολύ καλό το παίξιμο των μουσικών (και κυρίως του ντραμερ), αλλά καταλυτικό ρόλο, νομίζω, έπαιξε η μοναδική φωνή και η ερωτεύσιμη παρουσία της Myrtha, η οποία ενδεχομένως "στέκεται" καλύτερα από τη Sarah. Έτσι λοιπόν είχαμε ένα καλό και επαγγελματικό live.
Όλοι θα περίμεναμε λίγη ακόμη διάρκεια, αφού θα μπορούσαν σίγουρα να παίξουν 2-3 κομμάτια ακόμη -ξεφεύγοντας από τον τυπικο επαγγελματισμό-, όπως π.χ. το "Oostende" και το "Yellow Man". Επίσης εκτιμώ ότι το κλείσιμο θα μπορούσε να είναι πιο καλό από το "Addictions" και σίγουρα το encore όχι πάλι με το "Silent rain".
Γιατί η αλήθεια είναι ότι σε πολλούς το live άφησε μια αίσθηση "ανεκπλήρωτου" (οκ κάνουμε όρεξη για επόμενη φορά...όταν και όποτε...).

Ωραίο live, λοιπόν και το "αλλά" πηγαίνει σε ένα άλλο γεγονός που παρατηρήθηκε ξανά: στην αδιαφορία μερίδας του κοινού και στην οχλαγωγία που προκαλούσε (Το "Lazy noon" παίζει και να μην ακούστηκε στην πράξη δηλαδή...). Σύνηθες το φαινόμενο, κάποιοι πηγαίνουν σε ένα live για x-y λόγο (και μπράβο τους) και όταν διαπιστώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει πλέον το ρίχνουν στο κουβεντολόι σαν να πίνουν ποτάρες στο μπαρ. Αδιαφορία για τη μπάντα που γρατζουνάει εκεί πιο δίπλα, αγένεια προς τους υπόλοιπους που πασχίζουν να ακούσουν, αγένεια προς το χώρο που τους φιλοξενεί και τους κάνει να νιώθουν alternative. [Δε σ'αρέσει ρε φίλε; Φύγε. Ή αν μείνεις, άνοιξε τ' αυτιά σου γιατί μπορεί να ακούσεις κάτι που απρόσμενα θα σε κεντρίσει. Δε θες ούτε αυτό; Μείνε για μια ώρα ευγενικός και μετά τσακώνεσαι για τη μπάλα και λύνεις το ασφαλιστικό. Εξάλλου το μπαρ που σε φιλοξενεί εκεί είναι ανοιχτό κάθε μέρα. Αλλά, από πού άραγε περίσσεψε η ευγένεια για να τη βρούμε στα μπαρς; Δεν πλατιάζω άλλο.]

Τρεις μέρες μετά...
Πέρασαν τρεις μέρες από τη συναυλία και πιο ψύχραιμα πλέον μπορώ να πω ότι ήταν λοιπόν ένα πολυαναμενόμενο και ενδιαφέρον live, με χαμηλό κόστος εισιτηρίου, στο οποίο είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ένα ελληνικό σχήμα που καθιερώνεται στο μουσικό χώρο όπου ανήκει και το οποίο κατορθώνει διεθνη απήχηση, διατηρώντας ταυτόχρονα ιδιαίτερη σεμνότητα.
Το hype έρχεται και παρέρχεται, όμως οι Keep Shelly In Athens δικαιώνουν όποιον τους παρακολουθεί διαχρονικά και όποιον παρευρεθεί στις εμφανίσεις τους.


Υ.Γ. Τους Keep Shelly In Athens τους πρωτοάκουσα με το "Hauntin' me", κατα τύχη κάπου στα τέλη του 2010. Δε θυμάμαι πού, αλλά κάπου στο internet. Στην αρχή δε μπρούσα να καταλάβω την προέλευσή τους. Η μουσική τους με "κόλλησε" γιατί είναι μουσική όχι μόνο για το αυτί, αλλά για την ψυχή. Από τότε έχω που φωνάζω "ακούστε KSiA". Και είναι πολύ ωραίο να δικαιώνεσαι για τα "διαμάντια" που ανακαλύπτεις.