Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία παραμονή Πρωτοχρονιάς που να είπα "ουάου η χρονιά που φεύγει ήταν σούπερ, μακάρι να είναι έτσι και η νέα". Ίσως γιατί, όντως, δεν ήταν σούπερ; Ή μήπως, πάλι, επειδή όλες οι πίκρες της έρχονται ως θύμησες στο τέλος και σκάνε;
Και κάπως έτσι στέλνουμε στον αγύριστο τον παλιό το χρόνο για να εξευμενισουμε, εκ του πονηρού, το νέο.
Και κάπως έτσι στέλνουμε στον αγύριστο τον παλιό το χρόνο για να εξευμενισουμε, εκ του πονηρού, το νέο.
Καλή Χρονιά
με την προσδοκία για λιγότερες απογοητεύσεις
This bitter earth
What fruit it bears
What good is love
That no one shares?
And if my life is like the dust
That hides the glow of a rose
What good am I?
Heaven only knows
This bitter earth
Can it be so cold?
Today you're young
Too soon your old
But while a voice
Within me cries
I'm sure someone
May answer my call
And this bitter earth
May not be so bitter after all
This bitter earth
What fruit it bears
What good is love
That no one shares?
And if my life is like the dust
That hides the glow of a rose
What good am I?
Heaven only knows
This bitter earth
Can it be so cold?
Today you're young
Too soon your old
But while a voice
Within me cries
I'm sure someone
May answer my call
And this bitter earth
May not be so bitter after all
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες και συ...